Zitterd, 4 meert 1925
Leifste Brouer,
Diene breif koum gister aan en ’t deig òs vruij dat ’t dich goud geit.
Ich sjrief dich mer metein trök.
Waat waor ’t drök in Zitterd, mer veer zeen noe weier ein bietje tot rös gekómme, get verkauwd, ein bietje pien in de kael, mer dat krig me dervan, dat blif euver van al dat feeste.
‘t Zaoterdigs s’aoves zeen veer begoos mit de fakkeloptoch. Veer trokke mit ein ganse tróp mit. Natuurlik ós sjlap gelache, veer woorte ouch gefilmp, ’t eesjte sjtónge ze mit ’t toesjtel bie Groenedaal op de trepkes en dan koum der zoon sjtraol sjerp leich zoo-es veer veurbie koume, dat waor wie veer van de sjtaase aaf koume. Wie veer trökkoume trókke ze allemaol de haof in woo veer weier gefilmp woorte. Daonao waor de ènjzitting van de Marotte in ein sjtampvol zaal en alles in vastelaovendsjtömming.
’t Zondigs ’s mörges begoos de sjpas oppenuuts. Nao de Hoomès gonge veer mit de ganse tróp nao Sjörges oppe Mert aafsjpraeke wie of veer Daensdig in de naomiddig oet zouwe gaon. Waat veer dao gelache höbbe ! Rector Jacobs waor dao ouch, dem leipe de traone langs de bakke. Dora Grien waor aan ’t oetlegke waat veer allenej zouwe aandoon es auw wiever. ’t ’s Middigs, wo me ouch koum, euveral waore ze aan ’t neeje veur ’t Marottebal.
Mie van Naer en Dora Grien hauwe al veier waeke geneed en Zondigmiddig bie Wijnhoven ouch nog want allemaol gónge ze mit. Mia en Jan ook. Jan haet noe weier ein baan in Purmerend. Waat ’n enj weg is ’t neit? Mia en de kènjer zeen nog hie. Ze wachte aaf of ’t ouch goud geit.
Noe èffe get angesj. Tant Bertie en Mia waore ’t smiddigs ouch hie, sjus es die van Treebaek en Pater Kolen ouch, hae waor al de ganse middig bie òs. Hae wouw blieve pes ich aangekleid waor veur ’t bal. Hae zou ouch nog blieve pes dat ich gekleid waor veur ’t Bal. Hae vònj mich toch zo sjoon in mien Volendams kestuum. Ze vònje ’t allemaol sjoon, doe geluifs ’t neit ! Behalve die van Treebaek, mer tant Clementien is, dunk mich, ummer ein bietje sjloes.
Ich waor in ’t gezelsjap van Wijnhoven en Quadvlieg, ’t waor hauwf ach. Daor koum Nöl aan loupe, of ich vaerdig waor, veer mouste vruig weg, angesj krege veer gein plaatsj.
Taege viddel nao ach woort aangezag dat de Prins waor gearriveierd, veer mouste allenej in rieje gaon sjtaon, zodat de Prins in ’t midde derdoor koos. Mer hie in Zitterd zeen ze toch knatsjgek: beginne ze mich dao te zènge in plaatsj van ’t Vastelaovendleidje Sinterklaasje bollebollebolle enz, Op de hoog hooge daken enz. Vol verwachting klopt ons hard, wie de koek krijgt wie de gard enz. dus doe kèns dich veursjtelle waat der gelache woort. Daonao waor de resepsie, nei, óm te brulle, en alles woort weier gefilmp. Mer ich sjtaon der vas en zeker op ! Mörge wurt ze hie al aafgedreet. ’t Zal mich benuuje !!
Mer inens mouste veer allenej sjtil zeen. Col Hermans zag dat er zoo’n hel laeve woort gemaak dat de auw luuj wakker woorte en hunne man koume zuike of dae der ouch bie waor. Dao góng de deur aope. Toen koum mich toch ein auwd wief nao bènne, nei, zo ech en zo sjoon, dat kens doe neit geluive. In de ein handj ’n matteklopper, in de angere ’n brènnende kaers en neemes koos höör. ’t Waor natuurlik weier ’n Zittesj tiep en toch waor ze zònger maske, mer allein gegrimeierd. Wie ze dan èntjeliks de zaal al twee keer róndj waor gewaes woort duudelik wae ’t waor: Joe Maintz. Ze höbbe toch allemaol zoo versjrikkelik mit dae vent gelache, sjoon om te zeen!. Zoo is dan de aovend weier flot omgegange.
Op Maondig waor dan de optoch, erg sjoon en drök, mer dat gaon ich neit besjrieve, want ’t waor ongezellig omdat ’t te vol waor en al die vraem luuj, waat höbs ze dao-aan ? Om 10 oer hauwe ze 1600 kaarte verkoch, dus doe kens dich denke waat in die zaal waor.
Daensdig höbbe veer vööl sjpas gehad mit die auw wiever, wie vinjs doe die foto, jaomer dat ik nog neit die sjoon sjoon aan hauw van Mevr. Wijnhoven, ik weit neit wie auwd die waal waore. Veer gónge dan om hauwf 2 met z’oon man of twintig, de jonges es auw kaels en allemaal mit verkesblaoze, zodat ze de kènjer ens goud oppe rubbe kooste sjlaon. Veer waore ’t eesjte nao de sjtaase gegange nao Victor en Arthur Laudy, wao veer ouch bènne koume, me kump neit euveral bènne mit zoone grote tróp, mer veer höbbe dao ens goud gedrònke! Toen de Riekswaeg op nao Beursgens, die waore der neit, mer toen höbbe veer hun ein voel vinster achtergelaote: n.l. alle vinsters mit bloudwoosj besjmeert. Toen zeen veer mer weier de sjtad ingetrókke. Met drieë gónge ze veur om bie de Jonker bènne te komme, dat waor de Directeur van de Geldesj, taegeneuver van Naer. Die waore bènne mer veer nog lang niet, en die drie louge baove in ’t vinster en veer allenei ònger. Toen höbbe die gekke jonges ein lödder gehaold en de res allenej door ’t vinster nao bènne. Mer dat durfde ik toch neit, trouwes Mie ouch neit, mer de ganse sjtraot haet gesjatert van ’t lache, ’t waor sjus ein film. Effe daonao koume ze weier allenej nao ònger. Daonao nao Louis van de Heiden, daor koume veer direk bènne, die waore sjus aan ’t kaffedrènke; zònger te vraoge höbbe veer mer alles mit opgegaete en ouch nog lekkere wien gedrònke. De òntvanger Duis waor ouch dao en dem höbbe veer èns goud de waorheid gezag en hae wòs mer neit wae veer waore. Veer hauwe van te veure gezag, es hae òs koos, mous hae ein rundje gaeve. Ich sjtòng veur hööm get te vertelle en toen sjoot ich mich toch in de lach, en toen herkende hae mich, hae nuimde miene naam en toen koos hae oug al die angere. Toen gòng der ein hoera op en hööm en Louis höbbe veer toen mitgenaome nao Kirkhofs, mer die gezichter hauws doe mòtte zeen, dao waore ze natuurlik noots gewaes, en ich ouch neit. Toen veer nao boete gònge betaalde hij effe euver de ach guije. Bie de gezöstesj Pilgram zeen veer ouch nog gewaes en dao de ganse boel op sjtèlte gezat.
Oppe mèrt koum òs de Phil taege, die in ’t midde en veer dromhaer gedans. Dao koum Zef van Dooren, angesj nog al erg oppe sente, mer veer höbbe ‘m toch èns goud aafgezat; ’t eesj nao Palme, veer zagte hae mous èns ein anger kleur kriege van haor, daonao höbbe veer ‘m mitgenaome nao Martes en dao mit ‘m gedans en hae haet de ganse tróp getrakteierd. Veer höbbe ‘m dan ouch heivesj gebrach en ongeluiflik, dao sjtòng de veurdeur aope, de ganse tróp wou der nog in, mer ’t woort òs te laat. Veier zeer der gebleeve, die wouwe dao blieve aete en dat höbbe ze gedaon aan de dösj. Ze kooste hun niet; Eine van die veier waor zich ’n bòttram aan ’t sjmeere, toen zag Lei, kènjer, sjmeer de booter mer dik, ’t is toch niks es margarine.
Taege 7 oer koume veer dan thoes. Omgekleid en ouch weier de hort op, en dae aovond is ooch gelache, dat laammake ken ich neit allemaol vertelle.
Al waore veer ouch ein bietje muig van die daag , noe zeen veer weier pes rös. Jan Colen is hie natuurlik aan volle gang, waat neit erg gezellig is, mer aan alles kump ein ènj, dus hie ouch aan.
Noe zal ich dich toch zeker waal genog verteld höbbe. Leive brouer, hauwt dich goud, vööl kómplemènte van dien zöster en van Mooder.
Dit ben ik nog vergaete, wie veer euver de sjtraot gònge, koum òs de femieje Jooste taege. Thei z’n vrunj nump hae ummer mit oet Utrech. Die hauwe veer zo te pakke. Eine van die vrunj haolde, wie ze de Zjwaan ingònge, mit ziene vinger de laeverwoosj tössje ziene kraag oet, die veer ‘m drin gesjmeert hauwe.
Ein Zittesj mechelke