Sittard en de wielersport

Gepubliceerd op 26 november 2021 om 16:46

Sittard en de wielersport

De gemeente Sittard-Geleen geeft de wielersport een kans. Enkele jaren geleden werd het Tom Dumoulin Bike Park aangelegd. Daarnaast bevindt zich op Watersley het Sports & Talentpark waar jonge wielrenners opgeleid worden.

Op deze foto uit 1968 René Pijnen, Joop Zoetemelk, Leen de Groot en Jan krekels

Meer foto’s over de geschiedenis van de wielersport in Sittard

 

Sittard en de wielersport

Sittard beschikte in de vorig eeuw over twee wielbanen. In 1933 werd er een wielerbaan geopend achter café De Beukenboom, gelegen aan de Leijenbroekerweg en er was al een wielerbaan in het Limbrichterveld. Deze laatste werd de “Bloudkòmp” genoemd want omdat deze betonnen wielerbaan nogal wat slachtoffers veroorzaakte. Na de tweede wereldoorlog waren de wielerbanen verdwenen.

Sittard kende 4 amateurwielerverenigingen maar er weren ook werden ook wedstrijden voor profs georganiseerd.

Sittard-Geleen is nog steeds een gemeente waar wielrenners meer dan welkom zijn.

Op 1 juni 2017 werd het Tom Dumoulin Bike Park officieel geopend door Giro d’Italia 2017-winnaar Tom Dumoulin. Het parcours is toegankelijk voor iedereen die kennis wil maken met deze unieke veilige wieleromgeving.

Sinds 2019 kent Watersleijde een “Sports en Talentpark” waar jonge wielrenner van o.a. team Sunweb opgeleid worden.

Bekende Sittardse wielerprofs

 Arnold Martens

Tegen de wil van zijn ouders begon Arnold Martens in 1931 op 15-jarige leeftijd met de wielersport in een wegwedstrijd over 70 km met een oude racefiets, waarin hij zich als 4e plaatste. Toen kreeg hij een nieuwe fiets en werd prompt 1ste in de clubwedstrijd Sittard, Roermond, Valkenburg, Nuth, Sittard. Hij werd in 1932 kampioen van Limburg.

 Jan Krekels

Jan Krekels werd geboren in Sittard op 26 augustus 1947. Zijn vader had een zandgroeve op de Kollenberg tegenover de Kogelvanger. Met zijn vrienden fietste hij vaak rondjes op de Kollenberg die hij meestal won. Ze waren meestal met tienen en niemand had een racefiets.

Hij was 16 jaar oud en begon bij de nieuwelingen maar vanwege zijn rang in het Limburgse puntenklassement kon hij al gauw overstappen naar de amateurs.

In 1968 volgde zijn doorbraak in de wielersport.  Hij won onder andere enkele etappes in Olympia’s Ronde, de Omloop van de Kempen, de Ronde van Overijssel, de Ronde van Zuid-Holland en de Ronde van Limburg. Als amateur werd hij in 1968 eerste in het eindklassement van de Österreich Rundfahrt en won hij twee etappes in dezelfde ronde. Zijn grootste succes als amateur behaalde hij echter in 1968 op de Olympische Spelen in Mexico City waar hij samen met Fedor den Hertog, René Pijnen en Joop Zoetemelk de gouden medaille won op de 100 km ploegentijdrit.

In 1969 werd hij profwielrenner. Het succes als amateur kon hij als prof echter niet continueren. In 1971 won hij de 19e etappe in de Ronde van Frankrijk en in 1972 won hij twee etappes in de Ruta del Sol en werd hij tevens eerste in het eindklassement.

In 1977 werd hij tweede bij het Nederlands Kampioenschap op de weg achter Fedor den Hertog en voor Gerrie Knetenman.

Jan Nolten

Jan Nolten, geboren in Sittard op 20 januari 1930 toonde zich als debutant in de Tour de France van 1952 meteen ook een begenadigd klimmer, en was als zodanig ook de eerste Nederlandse wielrenner van wie dat gezegd kon worden. Hij was zelfs de enige in die ronde voor wie de grote Fausto Coppi beducht was geweest. Toch heeft hij de torenhoge verwachtingen later nooit geheel kunnen inlossen, mede door een auto-ongeluk.

Eddy Beugels

Eddy Beugels, geboren in Sittard op 19 maart 1944 was beroepsrenner tussen 1967 en 1970. Als amateur won hij in 1965 een etappe in Olympia’s Tour en in 1966 de Ronde van Noord-Holland en de Omloop van de Baronie. Ook won hij in 1966 de zilveren medaille bij het Wereldkampioenschap op de weg op het nummer 100 km ploegentijdrit, Als profwielrenner behaalde hij zijn grootste succes in 1968 door het winnen van de klassieker “Rund um den Henninger Turm” vóór de Belgen Van Sweefelt en Van Springel. Hij was hiermee de eerste Nederlander die deze wedstrijd won. In hetzelfde jaar won hij ook de Ronde van Wallonië.

Hij nam driemaal deel aan de Ronde van Frankrijk. In 1968 maakte hij deel uit van de Nederlandse ploeg die Jan Janssen aan de eindoverwinning hielp. In 1970 reed hij in dienst van Joop Zoetemelk die tweede werd achter Eddy Merckx. Zijn beste dagsucces was nu een derde plaats in het eerste deel van de 20e etappe.